Eon z l'Etoile to wywodzący się z bretońskiej szlachty herezjarcha, którego działalność koncentrowała się na wiejskich terenach Bretanii. Jego uczniowie i zwolennicy rekrutowali z nizin społecznych, przede wszystkim z ciemnego chłopstwa. Razem z grupą swoich popleczników dopuścił w Bretanii, w latach 1140-1148, wielu napadów rabunkowych na tamtejsze kościoły i klasztory i opactwa. Sam Eon uznawał się za Syna Bożym. Swoich uczniów obdarzał imionami apostołów, proroków i aniołów. W roku 1148 Eon został pojmany, a po złożeniu zeznań przed Synodem w Rheims uznany za szaleńca. Synod skazał Eoana na więzienie, osadzony wkrótce potem zmarł.
| Malcolm Lambert, Herezje średniowieczne, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk-Warszawa 2002. |