Tanchelm był reformatorem religijnym, działającym najprawdopodobniej w duchu reformy gregoriańskiej, którego działalność i nauczanie koncentrowały się pierwotnie na życiu religijnym miasta Antwerpii, a z czasem objęły całą Flandrię, Zelandię i Brabancję. Działalność reformatorska Tanchelma z Antwerpii trwała trzy lata. Zginął w roku 1115 z ręki bliżej nie znanego duchownego.
Tanchelm z Antwerpii to postać dobrze poświadczona w liście kapituły katedralnej miasta Utrechtu do arcybiskupa kolońskiego Fryderyka. Według tego dokumentu Tanchelm całkowicie odrzucał Kościół i wszystkie jego sakramenty, sam uznawał się za Boga i zawarł symboliczny związek małżeński z posągiem Maryi. Tanchelm odziewał się w złote szaty i otaczał zbrojną świtą. Prosty lud był ponoć tak zauroczony herezjarchą, iż okazywał mu cześć niemal boską i pił wodę z jego kąpieli. Tanchelmowi zarzucano również rozwiązłość i wykorzystywanie kobiet w celu zaspokajania swych potrzeb seksualnych. Należy pamiętać, że wizerunek tu nakreślony pochodzi od stronnictwa wrogo do Tanchelma nastawionego.
W innym świetle można spojrzeć na postać Tanchelma jako duchownego działającego z polecenia hrabiego Roberta II z Flandrii, zwolennika reformy gregoriańskiej. Nie jest więc wykluczone, iż Tanchelm był jedynie reformatorem, którego demagogiczna działalność wśród ludu miała obnażyć rozwiązłość i zepsucie okolicznego duchowieństwa i przygotować grunt do przeprowadzenia reformy gregoriańskiej na tym obszarze.
 Cornelis Galle Młodszy |
| Malcolm Lambert, Herezje średniowieczne, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk-Warszawa 2002. |
| Edward Potkowski, Heretycy i inkwizytorzy, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2011. |